درخت بلوط سرخ

دانستنی های علمی درباره درخت بلوط سرخ :
درخت بلوط سرخ یکی از گونه های بلوط با برگ هایی به رنگ سرخ و زیبا می باشد. در برخی موارد این گیاه با گیاه بلوط صورتی و سیاه اشتباه گرفته می شود. روی بلوط سرخ، سینوس هایی در بین لوب ها و به صورت C شکل وجود دارد در حالیکه سینوس های روی بلوط صورتی (Q. palustris) به صورت U شکل است.
بلوط سرخ بومی نواحی مرکزی و شرق ایالات متحده است. این گیاه عمدتاً در خاک های خشک، شنی و اسیدی رشد می کند. و به دلیل تولید برگ هایی به رنگ سرخ، یکی از گیاهان زیبا و مهم در جنگل های بلوط محسوب می شود.
خصوصیات گیاهشناسی درخت بلوط سرخ :
بلوط سرخ درختی خزاندار در اندازه های متوسط تا بزرگ، به طول ۲۰ تا ۳۰ متر با تاجی باز و گرد است.
برگ ها به رنگ سبز براق، به طول ۷ تا ۱۷ سانتیمتر و عرض ۸ تا ۱۳ سانتیمتر، لوب دار، با هفت لوب و سینوس هایی عمیق بین لوب ها دیده می شود. هر لوب دارای ۳ تا ۷ دندانه نوک تیز است. برگ ها بدون کرک هستند، بر خلاف بلوط صورتی که دارای کرک هایی به رنگ قهوه ای – نارنجی کمرنگ می باشد. نام این گیاه به دلیل رنگ زیبای برگ ها در پاییز می باشد که تغییر رنگ داده و به رنگ سرخ در می آیند در صورتی که رنگ برگ های بلوط صورتی در فصل پاییز به رنگ برنزی دیده می شود.
میوه این گونه از بلوط تخم مرغی شکل، به طول ۱۷ تا ۳۱ میلیمتر و پهنای ۷ تا ۱۳ میلیمتر بوده که یک سوم میوه ها با پوششی فنجانی شکل پوشیده شده است. میوه های نابالغ به رنگ سبز و میوه های بالغ به رنگ قهوه ای کمرنگ دیده می شوند. بلوغ میوه ها حدود ۱۸ ماه پس از گرده افشانی رخ می دهد. پوست میوه بسیار سخت است.
شرایط محیط رشد درخت بلوط سرخ :
آبیاری مناسب درخت بلوط سرخ ، شانس رشد جوانه ها و تبدیل شدن آنها به درخت را افزایش می دهد. آبیاری مناسب به خصوص در دو سه سال اول زندگی بلوط بسیار حیاتی است.
دانه هایی که در خاک های شنی و یا شنی _ رسی کاشته می شوند در تابستان اول به هفته ای یک بار، در تابستان دوم به هر دو هفته یک بار و در نهایت ماهی یک بار آبیاری در سال های کم بارش نیاز دارند. رطوبت خاک همواره باید تحت کنترل باشد. بلوط ها بعد از رشد کامل محور اصلی ریشه نیازی به آبیاری نخواهند داشت. تا آن موقع و برای کمک به توسعه مناسب و بهتر ریشه می توان اطراف تنه درخت را گود کرد و به صورت حوضچه ای درآورد تا آب کافی به درخت برسد. دیواره های این حوضچه باید ضخیم ساخته شوند تا ترک نخورده و موجب هدر رفت آب نشود.
کوددهی درخت بلوط سرخ در سال های اول زندگی بلوط باعث سوختن ریشه های حساس و نازک می شود. در این سن باید برای تغذیه بلوط از کود های سبک که مخصوص چمن است استفاده کرد. سطح خاک بلوط را در اوایل بهار با این نوع کود می پوشانند. کود مصرفی نباید حاوی هیچ گونه علف کشی باشد. بعد از کوددهی، آبیاری کمک می کند مواد غذایی جذب سیستم ریشه ای شود.
درختان بلوط مانند همه گیاهان دیگر در دوران جوانی و حتی وقتی کاملاً رشد کرده باشند مورد تهدید جانوران مختلفی خواهند بود. البته قطعاً درختان جوان در این مورد حساس ترند و باید از آنها در برابر تهدید این موجودات که شامل خرگوش ها، گوزن ها و حتی حیوانات اهلی و نیز حشرات می شود به خوبی محافظت کرد. برای این کار در مورد جانوران بزرگ تر می توان از ایجاد حصار فیزیکی به وسیله فنس هایی که به طور موقتی در اطراف درخت کار گذاشته می شوند سود جست. در مورد حشرات از انواع سموم آفت کش استفاده می شود اما باید راهکارهایی مبتنی بر طبیعت و سازگار با محیط زیست به عنوان جایگزین مبارزه شیمیایی انتخاب و اجرا شوند، چرا که سموم شیمیایی با در نظر داشتن معایبی چون مقاومت حشرات به آنها، تنها به آلوده شدن محیط زیست می انجامند. رسیدن به روش های بیولوژیک و حمایت از دشمنان طبیعی آفات نقطه عطفی در امر حفاظت از گیاهان از جمله درختان بلوط خواهد بود.
کاربردهای درخت بلوط سرخ :
درخت بلوط سرخ در برخی موارد به عنوان درخت زینتی مورد کشت و کار قرار می گیرد. و به دلیل رنگ قرمز برگ ها در فصل پاییز بسیار مورد توجه است. اگرچه کشت این گونه نسبت به گونه های Q. rubra و Q. pelustris کمتر معمول است.
کولتیوار “Splendens” در موسسه تحقیقات Royal از این گونه از بلوط ها تولید شد.
چوب بلوط سرخ نیز مانند بلوط قرمز (Q. rubra) به فروش می رسد اما کیفیت آن کمتر است.
بذرهای درخت بلوط سرخ را نیز می توان خشک و سپس پودر کرد و به صورت مخلوط با غلات برای تهیه نان مورد استفاده قرار داد. بذرهایی که بیش از ۲۵ میلیمتر طول و ۱۵ میلیمتر عرض دارند، دارای بیشترین مقدار تانن می باشند.
نحوه تکثیر درخت بلوط سرخ :
تکثیر درختان بلوط سرخ از طریق کشت بذرهای آنها صورت می گیرد. این بذرها اگر خشک شوند، به سرعت قدرت زنده مانی و جوانه زنی خود را از دست می دهند. می توان بذرها را در طول زمستان در انبارهای خنک و مرطوب انبار کرد. اما بهترین زمان برای کشت این بذور بلافاصله پس از رسیدن در گلخانه و بستر کشت مناسب می باشد. باید بذرها را پس از کشت از حمله موش ها و … محافظت نمود. بذرهای کوچک را نیز می توان در گلدان و به صورت عمیق در شاسی های سرد کشت نمود. گیاهان حاصل از بذر، ریشه های راست و عمیقی تولید می کنند و برای پایداری بیشتر نیاز است که هر چه زودتر در زمین اصلی و موقعیت مناسب کشت شوند. نباید گیاهان را بیش از دو فصل رشد در بستر کشت بذر نگهداری نمود زیرا در آن صورت انتقال آنها به سختی صورت گرفته و یا اینکه استقرار خوبی در زمین اصی نخواهند داشت.