درخت لیلکی ایرانی

دانستنی های علمی درباره درخت لیلکی ایرانی:
لیلکی ایرانی (CASPIAN LOCUST) یک گونه از جنس Gleditsia . بومی غرب آسیا، در آذربایجان و شمال ایران تا دریای خزر می باشد. درخت لیلکی ایرانی یک درخت خزاندار به ارتفاع ۱۲ متر، و با شاخه هایی پوشیده از خارهای متعدد به طول ۱۰ تا ۲۰ سانتی متر می باشد. گل ها متمایل به سبز و خوشه ای به طول ۱۰ سانتی متر. میوه نیام دار و به طول ۲۰ سانتی متر و عرض ۳ سانتی متر می باشد.
این گونه بسیار شباهت به گونه Gleditsia japonica از آسیای شرقی دار.
لیلکی ایرانی یکی از گیاهانی است که عمل تثبیت نیتروژن را انجام می دهد.
محل رویش درخت لیلکی ایرانی در ایران در نقاط پست و مرطوب جنگل های شمال می باشد. دامنه انتشار آن از جنگل های آستارا تا نور است. و در نواحی شرقی و شمال شرقی البرز نمی روید. معمولا در سواحل انتشار بیشتری دارد و همچنین در ارتفاعات بالای ۵۰۰ متر نیز نمی روید.
درخت لیلکی ایرانی دارای تاج باز و پهن می باشد و برگ های آن مرکب و شانه ای و میوه های آن کشیده و عنابی رنگ و درشت است. ساقه و تنه آن دارای خارهای درشت به طول ۱۵ سانتی متر می باشد. برگ های درخت لیلکی ایرانی شانه ای-مرکب به طول ۱۵ تا ۲۵ سانتی متر و دارای ۱۲ تا ۲۰ برگچه به طول ۲ تا ۵ سانتی متر می باشد.
زمان شروع گلدهی لیلکی ایرانی اواسط بهار می باشد.
گل های درخت لیلکی ایرانی هرمافرودیت (دارای گل های ماده و نر روی یک گیاه) و معطر هستند. و گرده افشانی گل های آن توسط حشرات صورت می گیرد.
رشد مناسبی در خاک های لومی دارد ولی معمولاً در بیشتر خاک ها می تواند کشت شود. به نور زیادی نیاز دارد و بهتر است در مکان های سایه کشت نشود. این درختان به تنش خشکی و هوای آلوده مقاوم هستند.
درخت لیلکی ایرانی سرما و گرما و شرایط ساحلی را قبول می کند. درخت لیلکی ایرانی تابش مستقیم خورشید، باد، دود، و گرد و خاک را تحمل می کند.
هرس برای سبک کردن تاج و ممانعت از شکستن شاخه ها توصیه می شود که هر ساله در پائیز هرس و تنک شود.
درخت لیلکی ایرانی دارای چوب بسیار سختی است. در مصارف روستایی جهت استفاده به عنوان پایه ی انبار برنج و پایه ی بنا به کار می رود. از میوه های سبز آن برای تغذیه گاوهای گوشتی استفاده شده و میوه های رسیده درخت لیلکی ایرانی نیز به عنوان علوفه زمستانی گاوها می باشد. پوست درخت لیلکی ایرانی نیز می تواند به عنوان غذای دام ها مورد استفاده قرار گیرد.
درخت لیلکی ایرانی مقاوم به قارچ عسلی هستند.
تکثیر لیلکی از طریق کشت بذر می باشد. بذور ۲۴ ساعت قبل از کشت در آب گرم خیسانده شده و در بهار در گلخانه کشت می شوند. یا در پاییز یا زمستان در خزانه هوای آزاد کشت می گردند.