کد: ۵۰۰۴
نوش یا سرو بادبزنی درختی است از خانواده سروها که ۲ گونه از آن بومی آمریکا و ۳ گونه از آن بومی شرق آسیا هستند.
دانستنی های علمی درباره درخت نوش:
نوش یا سرو بادبزنی درختی است از خانواده سروها ،که این خانواده شامل ۵ گونه متفاوت است که ۲ گونه از آن بومی آمریکا و ۳ گونه از آن بومی شرق آسیا هستند.
درخت نوش در مناطق معتدل آسیا و به ویژه در شیب دامنه های خشک کوه به وفور یافت می شود.این درخت در ایران نیز بسیار دیده می شود.
درختی همیشه سبز می باشد.
درخت نوش به فارسی سرو تبری و نوع کوتاه آن سرو خمره ای نام دارد
نامهاى محلى آن در خوزستان و فارس«نوش»و در على‌آباد کتول«سر»مى‌باشد.
درخت نوش درختی است زیبا و همیشه سبز بین ۵ تا ۱۵ متر ارتفاع دارد .
درخت نوش بسیار مقاوم می باشد .
دانه ها درخت نوش بین شهریور تا مهر رسیده می شوند. گل ها هم می توانند فقط نر باشند هم ماده و یا هر ۲ نوع به صورت همزمان .گرده افشانی توسط باد انجام می شود.
.میوه‌ی درخت نوش گرد یا تخم‌مرغى شکل و کبود رنگ‌است و وقتی رسیده شوند به رنگ قهوهای در می آیند .و ترشحات کبود یا نقره‌اى سطح میوه را فرا گرفته است. میوه‌ی آن از ١٠ - ٨ فلس تشکیل مى‌شود.
چوب سرو،سبک و نرم و معطر است و به راحتی تقسیم می شود و در برابر پوسیدگی مقاوم است .
نگهداری این درخت بسیار ساده بوده چون درختی بسیار مقاوم است تا دمای -۸ درجه را به راحتی تحمل میکند بهتر است در آفتاب باشد ولی در سایه نیز رشد میکند.
خاک لومی خوب زهکشی شده و مرطوب خاک مناسب می باشد.
آبیاری خاصی نیاز ندارد.
درخت نوش در طب سنتی نیز کاربرد زیادی دارد:
در چین برگهاى درخت نوش از داروهاى مرسوم و متداول چینى است و خونریزى‌را بند مى‌آورد
سایر خواص درخت نوش:
ضد تب می باشد ، جوشانده‌ی برگها و یا عصاره‌ی تازه‌ی برگها درخت نوش براى قطع‌هرنوع خونریزى مفید است.و براى زخم اثنى‌عشر وزخم معده مفید است.براى التیام سوزاک‌و سرماخوردگى‌مفید است.تخم آن داراى مواد مغذى است،مسکن‌است، اشتهاآور مى‌باشد،.در مواردطپش قلب به عنوان داروى مؤثرى تجویز مى‌شود و به علاوه براى بى‌خوابى وعصبانیت مفید است.سرفه را تسکین مى‌دهد،و براى ناراحتى واختلالات تشنجى اطفال اثر مفید دارد.از برگها و تخم آن براى معالجه‌ی خونریزى وتسکین دردهاى روماتیسمى و بیمارى‌هاى زنان استفاده مى‌شود.
استعمال خارجى درخت نوش براى رفع ناراحتى‌هاى‌پوستى مفید مى‌باشد.براى رویش مو در محل‌زخمها که موى آن ریخته باشد نافع است.در موارد اسهال خونى و تهوع نیز بسیار مفید است.
تکثیر این درخت از طریق کاشت بذر صورت می گیرد:
بهترین زمان کاشت بذر در پاییز و در یک قاب سرد می باشد ،گیاه در سال اول رشد بسیار کمی دارد و برای زمستان اول بهتر است در گلخانه بماند و سپس در فصل بهار به فضای باز برده شود.
