پیچک انگوری / سیسوس انگوری

جنس سیسوس (Cissus) از خانواده انگور (Vitaceae) است که حدود ۳۵۰ گونه گیاهی رونده و چوبی دارد که دارای پراکنش جهانی هستند ولی بیشترین گسترش را در نواحی گرمسیری دارند.

برخی از گونه های این جنس دارای خواص درمانی نیز می باشند. مانند گونه Cissus quadrangularis که منبع غنی از کاروتنوئیدها، تری ترپنوئیدها و اسکوربیک اسید است.

بسیاری از گونه های این جنس نیز به عنوان گیاهی زینتی در باغ ها، پارک ها و فضاهای سبز کشت می شوند.

خصوصیات گیاهشناسی پیچک انگوری :
گونه “سیسوس رامبیفولیا” یا “پیچک انگوری” یا “سیسوس انگوری” یکی از گونه های جنس سیسوس است که گیاهی بالارونده است. در برخی موارد نیز دارای ساقه های آبدار یا ریزوم خواهد بود و به دلیل تولید برگ های پنجه ای و مشابه برگ های انگور، به این نام (پیچک انگوری) نامیده می شوند. شاخه های این گیاه تا حدود سه متر می توانند رشد کنند.

برگ ها به صورت پنجه ای و دارای تقسیمات سه تایی یا سه لوبی، براق، همیشه سبز، دارای دمگلی طویل و در سطح زیرین به رنگ سبز مایل به قرمز کمرنگ مشاهده می شوند.
گل ها کوچک و به رنگ مایل به سبز کمرنگ بوده که گیاهان کشت شده بسیار به ندرت به چشم می آیند. گل های این گیاهان عقیم بوده و بذر حقیق تولید نمی کنند.

شرایط محیط رشد پیچک انگوری :
نور : از این گیاهان عمدتاً در مکان هایی با نور کم استفاده می شود زیرا می توانند نور کم تا متوسط را به شرط وجود رطوبت کافی تحمل کنند.نور مستقیم و زیاد آفتاب سبب سوختگی برگ ها می شود. ولی کشت در مکان هایی با نور متوسط تا کمی سایه باعث تولید گیاهی شاداب خواهد شد.

دما : مناطق گرمسیری و با آب و هوای گرم تا متوسط را می پسندند. به دمای متوسط نیاز دارد. دماهای زیاد و بیش از ۳۰ درجه سانتیگراد سبب طویل شدن بیش از حد شاخه ها شده و مشکل ایجاد می کند.

کود و خاک : استفاده از خاک های حاصلخیز یا کوددهی به موقع سبب تولید برگ های بیشتر و با رنگ های بهتر و جذاب تر و زیبایی دوچندان گیاه خواهد شد. استفاده از کودهای مایع به فاصله هر ۵ تا ۸ هفته یکبار در فصول بهار یا تابستان می تواند مناسب باشد.

به خاک هایی با بافت متوسط نیاز دارند . اسیدیته مناسب برای کشت آن در محدوده ۶.۱ تا ۷.۸ می باشد.
به طور کلی این گیاهان، گیاهان مقاومی نسبت به بسیاری از شرایط کشت محسوب می شوند و حتی می توان آنها را در محیط محدود گلدان نیز برای مدت طولانی نگهداری نمود.

آبیاری پیچک انگوری :
این گیاهان باید به طور متوسط و منظم صورت گیرد. اما نباید اجازه داد که خاک در فاصله بین دو آبیاری خشک شود.

نحوه تکثیر پیچک انگوری :
برای تکثیر این گیاهان می توان از روش هایی مانند ریشه دار کردن قلمه های نرم و علفی، قلمه های چوبی، قلمه های نیمه چوبی، خوابانیدن ساده و خوابانیدن مارپیچی استفاده نمود.