کد: ۷۰۲
گل پامچال در رویشگاههای اصلی اش به طور خودرو در مناطق کوهستانی و مرطوب و نقاط صخره ای رشد می کند.
خصوصیات گیاه شناسی گل پامچال
گل پامچال (prɪmjʊlə) از جنس Primula دارای ۴۰۰-۵۰۰ گونه از گیاهان کم رشد در خانواده Primulaceae می باشد. بعضی انواع گل پامچال عبارتند از primrose, auricula, cowslip and oxlip. بسیاری از گونه ها برای به عنوان گل زینتی افزایش یافته است. آنها بومی مناطق معتدل نیمکره شمالی، از جنوب به کوه های گرمسیری در اتیوپی، اندونزی و گینه نو و مناطق معتدل در جنوب آمریکا است. این گیاه چند ساله عمدتا در فصل بهار، گل میدهد و می تواند به رنگ های بنفش، زرد، قرمز، صورتی، یا سفید باشد. برگهای گل پامچال گرد یا تخم مرغی، به رنگ سبز و کرک دارند. گلهای زیبایش که ممکن است سفید، صورتی، قرمز یا آبی باشند، در بهار ظاهر می شوند.
چند سالی است که گلکارهای حرفه ای، همه ساله گل پامچال را در گلخانه های سرد پرورش داده و در زمان گلدهی آن، یعنی اواخر زمستان یا اوایل بهار آن را عرضه می کنند. گل پامچال یک گیاه نشایی است. به همین دلیل این امکان وجود دارد که آن را از گلدان خارج نموده و به باغچه منتقل کنید.
شرایط محیط رشد و نگهداری گل پامچال
گل پامچال در رویشگاههای اصلی اش به طور خودرو در مناطق کوهستانی و مرطوب و نقاط صخره ای رشد می کند.بسیار مناسب باغچه هایی است که با سنگ تزیین شده اند.
در صورتی که قصد خرید نشاء آماده دارید و مقصودتان انتقال آن به باغچه است، بهتر است پامچالهایی را انتخاب کنید که فقط یک ماه از عمرشان گذشته و سه یا چهار سانتی متر رشد کرده اند.
پامچال در گلخانه های سرد که درجه حرارتش معادل ده درجه سانتی گراد باشد، تولید جوانه های گل نموده و در این صورت در زمستان به گل می نشیند. هر قدر که بعد از تشکیل غنچه ها هوا گرمتر شود گلهایش زودتر باز می شوند.
نور: مناسبترین نور، برای پامچال سایه روشن است و نور شدید آن را آزار می دهد.
آب: هر قدر خواستید به آن آب بدهید، علاقه زیادی به آب دارد.
رطوبت نسبی: رطوبت نسبی زیاد موجب رشد بهتر و افزایش گلهایش می گردد.
خاک: بهترین خاک مخلوطی است از یک سوم خاک باغچه، یک سوم خاک برگ پوسیده و یک سوم تورب. گل پامچال نسبت به آهک حساسیت دارد و در خاکهایی که کمی اسیدی باشند بهتر رشد می کند.
در پائیز برگهای زرد شده را حذف نموده و گلدان را به محل پر نور انتقال داده و آبیاری و کود مایع بطور مرتب می دهند تا در اواخر زمستان به گل بنشیند.
فصل گل دهی آن زمستان و اوایل بهار است. بذر آن به سرعت قوه نامیه (زمانیکه بذرهای گیاهی تحت شرایط محیطی نامساعد قرار گیرند، فغالیتهای متابولیسمی آنها به حداقل می‌رسد و اصطلاحاً بذرها به خواب می روند و به محض مساعد شدن شرایط جوانه می زنند) خود را از دست می دهد.
بسیاری از گونه های آن با آب و هوای کوهستانی و نسبتاً سرد سازگار هستند. به طور کلی، آنها ترجیح می دهند نور آفتاب را به صورت غیر مستقیم دریافت کنند.
گل پامچال رشد خوبی در خاک سست غنی شده با مقدار زیادی از خاک خاک برگ و تورب خزه PH=6.5 و نیاز به شرایط مرطوب دارد. مالچ برای کاهش گرما و حفظ رطوبت در تابستان و زمستان از گیاه محافظت میکند.
آنها باید به طور منظم آبیاری شوند و هرگز نباید خاک گلدان خشک شود. گیاهان Primula به عنوان غذا توسط لارو (caterpillars) از برخی از گونه های پروانه مورد استفاده قرار میگیرند.
تکثیر گل پامچال
به دو روش تکثیر می شود: کاشت بذر و تقسیم بوته. مناسبترین زمان برای تکثیر گل پامچال به روش تقسیم بوته، پاییز است. برای این کار باید بوته را از خاک خارج نموده و به چند قسمت تقسیم کنید.
بذر پامچال را معمولاً در پاییز در جعبه هایی در گلخانه کاشته و در اوایل بهار آن را به گلدان منتقل نموده و در فضای باز یا داخل ساختمان نگهداری می کنند.
