کد: ۷۶۳
گیاه کنگرچند ساله در خانواده Asteraceae بومی اروپا،غرب آسیا و شمال آفریقا است و به طور خودرو در مناطق می روید.
دانستنی های علمی درباره گیاه کنگر:
گیاه کنگرچند ساله گونه ای از جنس Cirsium در خانواده Asteraceae بومی اروپا،غرب آسیا و شمال آفریقا است و به طور خودرو در اکثر مناطق بری می روید. زنبورها بسیار به این جذب می شوند. گل ها ممکن است تا مدت طولانی بر روی گیاه حتی پس از خشک شدن قرار بگیرند.
برگ های اولیه گیاه کنگر به صورت روزت بر روی زمین قرار می گیرند، در مراحل بعدی رشد ساقه افراشته می شود و بسیار منشعب است، برگ ها به شدت تیغدار هستند.
ارتفاع گیاه کنگر به ۲ متر هم می رسد. برگ ها متناوب بدون پایه هستند و دمبرگ ها آن لوب دار هستند. گاهی بزرگی برگ های آن به بیش از ۳۵ سانتی متر می رسد.
گل آذین دارای ۱ تا ۳ گل در راس هر انشعاب است. گربان گل تا ۳ سانتی متر ارتفاع و ۴ سانتی متر عرض دارد. گل به شکل گلدانی است. کرولاهای گل به رنگ صورتی و به صورت لوله ای هستند. طول آن ها به ۳.۵ سانتی متر می رسد.
زیستگاه گیاه کنگر در چمن زارها،کنار جاده و اطراف ریل های راه آهن است. معمولا یکی از فراوان ترین علف های هرز و خودرو به شمار می رود.
ریشه ی گیاه کنگربه صورت پخته یا خام مورد استفاده قرار می گیرد و طعم نسبتا شیرینی دارد. برگ های گیاه کنگر را می توان به مدت یک شبانه روز در آب نمک خیساند و مورد مصرف خوراکی در سالاد و ترشی قرار داد. گاهی ریشه این گیاه را خشک می کنند و از آن در غذاهای خاصی استفاده می کنند.
بذرهای گیاه کنگر نیز به صورت بو داده مورد استفاده قرار می گیرند. از برگ ها به عنوان ضماد در بیماری های رماتیسمی استفاده می شود. از الیاف فیبری آن در ساخت کاغذ استفاده می شود.
گیاه کنگر به صورت علف هرز در مراتع می روید و ظرفیت علوفه را کاهش می دهد. برای کنترل این علف هرز می توان از روش های دستی و مکانیکی استفاده نمود. میتوان از سموم آفت کش نیز برای کنترل این گیاه استفاده نمود.
